Vallëtari i çmendur
Vallëtari i çmendur
Vallëtari
i çmendur natën fluturon,
njerëzit
e vështrojnë si qesh e gëzon.
Flokët
e prerë shkurt, gjymtyrët elastikë,
nën
petkun e ylbertë ai hidhet vrik.
I bën
të gjithë të qeshin, ka pamje miqësore,
tek
sillet vërdallë, tregon gjëra gazmore.
Shtrembëron
fytyrën, gjestet s’i kursen,
nga
ndonjë çmendinë a thua se vjen?
Të
gjithë me të qeshin dhe kohën e kalojnë,
trishtimin
e shpirtit në sy s’ia lexojnë.
Ai
vazhdon kërcimin mes turmës i vetmuar,
me
hare e gaz, por zemër të copëtuar.
Nën
kostumin e tij i mbrojtur qëndron,
vallëtaren
e çmendur fshehtas ëndërron.
Përkthim: Betilda Bushati-Gostentschnigg
Kommentare
Kommentar veröffentlichen